ΠΙΝΑΚΑΣ ΒΙΤΑΜΙΝΩΝ ΣΤΙΣ ΤΡΟΦΕΣ

ΟΙ ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ.

Οι Βιταμίνες είναι φυσικές ουσίες (οργανικές ενώσεις μικρού μοριακού βάρους) χωρίς τις οποίες είναι αδύνατη η ζωή. Μία ἀπὸ τις βασικές λειτουργίες των βιταμινών είναι η συμμετοχή τους σε εκείνες τις χημικές αντιδράσεις του οργανισμού που μετατρέπουν τα συστατικά των τροφών (πρωτεϊνες, υδατάνθρακες, λίπη) σε ενέργεια.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΣΤΙΣ ΤΡΟΦΕΣ

ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑ. 
Η λήψη επαρκούς ποσότητας μετάλλων από τις τροφές βοηθά στην ρύθμιση του οργανικού ισοζυγίου σε νερό, στην ομαλότερη διακίνηση των θρεπτικών συστατικών, στην διατήρηση της φυσιολογικής οξύτητας του αίματος, στην αποτοξίνωση του οργανισμού, στην εξουδετέρωση τοξινών κι επικίνδυνων ουσιών και στην καλύτερη λειτουργία των εξωκρινών κι ενδοκρινών αδένων. 

BITAMINH A

Βιταμίνη Α. Αυτή η βιταμίνη παιζει τον σπουδαιοτερο ρολο στην ανάπτυξη και τον σχηματισμό των κοκκάλων καθώς επίσης και στην υγεία του δέρματος και της όρασης. Ακόμη βοηθάει τον οργανισμό μας να αντιστέκεται στο κρύο, στις μολύνσεις της μύτης, του στόματος, των βρογχοπνευμόνων και των εντέρων.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β1

Βιταμίνη B1 (Θειαμίνη) ανήκει στην κατηγορία των βιταμινών που παίζουν σημαντικό και ουσιαστικό ρόλο στο μεταβολισμό των υδατανθράκων, με τη μορφή της πυροφωσφορικής θειαμίνης (ΤΤΡ). Η ΤΤΡ είναι ένα συνένζυμο η απουσία του οποίου καθίσταται αδύνατος ο οξειδωτικός μεταβολισμός της γλυκόζης στον οργανισμό με αποτέλεσμα να χάνονται το 90% της ενέργειας.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β2

Βιταμίνη B2 (ριβοφλαβίνη), Το σώμα χρειάζεται τη βιταμίνη B2 για να είναι σε θέση να μετατρέψει την πρωτεΐνη, το λίπος και τους υδατάνθρακες των τροφίμων σε γλυκόζη έτσι ώστε τα κύτταρα να μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν για την ενέργεια. Η βιταμίνη Β2 ή ριβοφλαβίνη είναι απαραίτητη για την παραγωγή αντισωμάτων στον οργανισμό, την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, την διατήρηση σε καλή κατάσταση των ματιών και του δέρματος. Η βιταμίνη Β2 συνισφέρει στην αναγέννηση της γλουταθειόνης  η οποία είναι ένας από τους κυριότερους αντιοξειδωτικούς παράγοντες.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β3

Βιταμίνη B3 (Νιασίνη). H νιασίνη συμβάλλει στην φυσιολογική λειτουργία του πεπτικού και του νευρικού συστήματος. Είναι μια από τις βιταμίνες του Β συμπλέγματος οι οποίες διαδραματίζουν έναν ουσιαστικό ρόλο στο μεταβολισμό. Πριν τον εμπλουτισμό του σιτου σε νιασίνη η εμφανισή της ήταν αρκετά συχνή. Πιό πρόσφατα, διαπιστώθηκε ότι ένα πρόδρομο στοιχείο της νιασίνης η αποκαλούμενη τρυπτοφάνη, (είναι αμινοξύ μια από τις δομικές ομάδες των πρωτεινών) μπορεί να μετατραπεί σε νιασίνη.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β5

Βιταμίνη B5 (Παντοθενικό οξύ). Βιοσυντίθεται στο έντερο του ανθρώπου. Συναντάται σε διάφορα όργανα στο σώμα : στο ήπαρ, στα επινεφρίδια, τους νεφρούς, στην καρδιά στον εγκέφαλο στα γεννητικά όργανα. Το παντοθενικό οξύ, με τη μορφή του συνένζυμου Α υποστηρίζει τους επινεφρίδιους αδένες. Κατά συνέπεια είναι επίσης γνωστό ως αντιαγχωτική βιταμίνη. Εξασφαλίζει ότι κάθε κύτταρο στο σώμα σας έχει έναν σταθερό ανεφοδιασμό με ενέργεια βοηθώντας να μετατραπούν οι υδατάνθρακες και το λίπος στα τρόφιμα σε γλυκόζη που το σώμα μπορεί να χρησιμοποιήσει.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β6

Βιταμίνη Β6 (Πυριδοξίνη). Η πυριδοξίνη ομαδοποιήθηκε ως βιταμίνη του συμπλέγματος Β το 1938 και παρήχθη συνθετικά για πρώτη φορά το 1939. Συγκεντρώνεται στο συκώτι, τον εγκέφαλο, το νεφρό και τη σπλήνα, αν και το μέγιστο ποσό της (80 - 90 %) αποθηκεύεται στους μυς. Όπως και οι άλλες βιταμίνες Β είναι μια υδροδιαλυτή βιταμίνη.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β7

Βιταμίνη Β7 (Βιοτίνη). Συμμετέχει σε πλήθος μεταβολικών αντιδράσεων όπως στη σύνθεση των λιπαρών οξέων, τη γλυκονεογένεση, το μεταβολισμό των διακλαδισμένων λιπαρών οξέων και το μεταβολισμό της λευκίνης. Η δράση της βιοτίνης οφείλεται στην ικανότητά της να δεσμεύει και να μεταφέρει το διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο χρησιμοποιείται ως υπόστρωμα για πολλές αντιδράσεις σύνθεσης. Για το λόγο αυτό, αποτελεί συνένζυμο σε αντιδράσεις καρβοξυλίωσης, που καταλύονται από ένζυμα, που ονομάζονται καρβοξυλάσες.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β9

Βιταμίνη Β9 (Φολικό Οξύ). Το Φολικό Οξύ είναι μια βιταμίνη απαραίτητη για την αύξηση των ιστών και την αναπαραγωγή. Μαζί με την βιταμίνη 12 συμβάλουν στον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Πολλοί άνθρωποι οι οποίοι παρουσιάζουν χαμηλό σίδηρο το παθαίνουν αυτό διότι τους λείπει το Φολικό οξύ το οποίο συμβάλει καθοριστικά στην απορρόφηση αυτού. Το φολικό οξύ είναι σημαντικό για τη υγεία του νευρικού και πεπτικού συστήματος, τον σχηματισμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων, τον μεταβολισμό των πρωτεϊνών, καθώς και για την παραγωγή ενέργειας.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β12

Βιταμίνη Β12 (Κοβαλαμίνη). Η βιταμίνη B12, λέγεται και κοβαλαμίνη, είναι μια υδροδιαλυτή βιταμίνη που εκτελεί ποικίλους στόχους μέσα στο σώμα, είναι απαραίτητη για την παραγωγή των ερυθρών και των λευκών κυττάρων του αίµατος, καθώς και για τη φυσιολογική ανάπτυξη και συντήρηση του νευρικού ιστού. Εµπλέκεται στην ανακύκλωση των συνενζύµων του φυλλικού οξέος και στην αποσύνθεση της βαλίνης. Απαιτείται, επίσης, για την αναπαραγωγή των κυττάρων, την αιµοποίηση και τη σύνθεση των νουκλεοπρωτεϊνών.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β15

Η βιταμίνη Β15 ή παγκαμικό οξύ ή πανγαμικό οξύ είναι μία ομάδα ουσιών που παλαιότερα θεωρούσαν ότι ανήκουν στο σύμπλεγμα βιταμινών Β. Η καθημερινή κατανάλωση της όμως

δε θεωρείται αναγκαία για την επιβίωση και ανάπτυξη του οργανισμού, συνεπώς δεν μπορεί να ταξινομηθεί ως βιταμίνη.

Το πανγαμικό οξύ εμφανίζεται να συμμετάσχει στο μεταβολισμό λιπιδίων και έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο ,την παρεμπόδιση του σχηματισμού αποθέσεων υπερβολικών λιπαρών.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Β17

Βιταμίνη Β17 ή λαετρίλη : Σύμφωνα με τον ερευνητή Ernest Krebs, ο οποίος και την ανακάλυψε, η Β17 βοηθά στην πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου.

Που βρίσκεται. Τα κουκούτσια πολλών φρούτων (ιδιαίτερα των βερίκοκων) και, επειδή είναι δύσκολο να καταναλωθεί από εκεί, μπορεί να εκληφθεί ως συμπλήρωμα διατροφής που προκύπτει από το λάδι των κουκουτσιών.

ΙΝΟΣΙΤΟΛΗ

Η ινοσιτόλη λειτουργεί άμεσα με την χολίνη.  Είναι κυρίαρχο συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών. Η ινοσιτόλη υπάρχει στις κυτταρικές μεμβράνες ως φωσφατιδυλοϊνοσιτόλη. Παρόλο που η ινοσιτόλη δεν είναι απαραίτητο διατροφικό στοιχείο στην ανθρώπινη διατροφή, ασκεί ορισμένα ευεργετικά οφέλη, ιδιαιτέρως σε περιπτώσεις ασθενειών του ήπατος, κατάθλιψης, και διαβήτη. Βοηθά στην αποτροπή της σκλήρυνσης των αρτηριών και είναι σημαντική στον σχηματισμό της λεκιθίνης και στον μεταβολισμό των λιπών και της χοληστερόλης.

ΧΟΛΙΝΗ

Η χολίνη είναι μια χημική ουσία που αποτελεί ένα από τα κύρια συστατικά της διατροφής. Στο σώμα μας παράγεται σε μικρές ποσότητετς στο συκώτι με τη βοήθεια της βιταμίνης Β12, του φυλλικού οξέος και του αμινοξέος μεθειονίνη.

Τη συναντάμε σε μια χημική ένωση, την φωσφατιδιχολίνη, η οποία αποτελεί περίπου το 1/3 της λεκιθίνης και χαρακτηρίζεται σαν λιποτροπική ουσία γιατί προφυλάσσει το συκώτι από την υπερβολική συσσώρευση λίπους.

PABA

Το PABA συχνά πιστεύεται ότι είναι ένα μέλος του συμπλέγματος βιταμινών Β αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι μια πραγματική βιταμίνη. Το PABA είναι μέρος της δομής του φυλλικού οξέος. Η δράση του PABA στους ανθρώπους δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητή αλλά φαίνεται να εμπλέκεται στο μεταβολισμό των αμινοξέων και των ερυθροκυττάρων.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ C

Βιταμινη C ή ασκορβικό οξύ, είναι πιθανώς η πιό γνωστή βιταμίνη. Συχνότερα συνδέεται με τα εσπεριδοειδή και είναι γνωστό για τη δυνατότητά της να προάγει το ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνοντας την αντίσταση του σώματος στις μολύνσεις όπως το κρύο και τη γρίπη το χειμώνα. Αλλά πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν είναι ότι η βιταμίνη C είναι ένα αντιοξειδωτικό που εκτελεί ποικίλους ρόλους στο σώμα. Βοηθά στην υγεία των ούλων και των δοντιών, στο κλείσιμο των πληγών.

ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΒΙΤΑΜΙΝΗ C

ΟΠΛΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ Η ΒΙΤΑΜΙΝΗ C

Η βιταμίνη C είναι πιθανό να αποτελεί τελικά ένα πολύτιμο όπλο κατά του καρκίνου, σύμφωνα με μία νέα επιστημονική έρευνα στη διάρκεια της οποίας, υψηλές δόσεις της βιταμίνης αυτής μείωσαν εντυπωσιακά την αύξηση των καρκινικών όγκων σε πειραματόζωα.

Η ιδέα ότι η βιταμίνη C ή ασκορβικό οξύ, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κατά του καρκίνου πρωτοδιατυπώθηκε στη διάρκεια της δεκαετίας του 70 από τον αμερικανό ερευνητή Λάινους Πόλινγκ, κάτοχο του βραβείου Νόμπελ Χημείας το 1954. Ωστόσο η ιδέα προκάλεσε τότε πολλές διχογνωμίες, ενώ οι έρευνες που ακολούθησαν δεν απέδειξαν την ορθότητά της.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D

Η Βιταμινη D ή καλσιτριόλη είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη και παράγεται φυσικά στο δέρμα μέσω της δράσης του ηλιακού φωτός στη χοληστερόλη. Υπό ιδανικές συνθήκες δεν απαιτείται η πρόσληψή της με τις τροφές, μεταφέρεται δε με το αίμα σε άλλες θέσεις στο σώμα όπου ενεργοποιείται από ένζυμο και λαμβάνει μέρος σε πολλές δράσεις. Εξασφαλίζει ισχυρά οστά βοηθώντας την συγκέντρωση του ασβεστίου και του μαγνήσιου στα κόκκαλα. Είναι επίσης απαραίτητη για την απορρόφηση του ασβεστίου από τα τρόφιμα.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D - Η ΒΙΤΑΜΙΝΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D - Η ΒΙΤΑΜΙΝΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ.

Αν σας έλεγαν ότι υπάρχει ένα «φάρμακο» το οποίο μπορεί να κτίζει γερά οστά, να δυναμώνει το ανοσοποιητικό σας σύστημα και να μειώνει τον κίνδυνο για διαβήτη, καρδιοπάθειες, καρκίνο και Αλτσχάϊμερ και αυτό μάλιστα δωρεάν, θα το πιστεύατε; Κι’ όμως, αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το φάρμακο αυτό ήδη υπάρχει και είναι η βιταμίνη D ή αλλιώς η «βιταμίνη του ήλιου».

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Ε

Η Βιταμινη E τοκοφερόλη είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό. Είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη που αποθηκεύεται στο σώμα για σύντομο χρονικό διάστημα και απαιτείται εξωτερική λήψη. Στην φύση έχει βρεθεί ότι υπάρχουν 8 τοκοφερόλες με τις φυσιολογικές ιδιότητες της βιταμίνης Ε. Μετριέται σε διεθνείς μονάδες (IU). 1,49IU ισοδυναμεί με 1mg. Από τις τοκοφερόλες που προσλαμβάνουμε με τις τροφές το 35% απορροφούνται ενώ το υπόλοιπο 65% αποβάλλεται με τα κόπρανα. Η α-τοκοφερόλη (βιταμίνη Ε) εντοπίζεται στο συκώτι, στο λιπώδη ιστό, την υπόφυση, στα επινεφρίδια, στη μήτρα και στους όρχεις.

ΒΙΤΑΜΙΝΗ Κ

Βιταμινη Κ. Η βιταμίνη Κ είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη και είναι ενδογενής δηλαδή παράγεται από τα βακτηρίδια που ζουν στο γαστρεντερικό μας σύστημα. Απορροφάται έπειτα πίσω στην κυκλοφορία του αίματος για να επιτελέσει σημαντικούς στόχους στο σώμα όπως στο να συμμετέχει στην πήξη του αίματος και στο σχηματισμό των οστών. Η βιταμίνη Κ απαιτείται για την κατάλληλη μεταφορά του ασβεστίου στο σώμα. Επιπλέον η βιταμίνη Κ ενισχύει τη δράση του ασβεστίου σ’ αυτές τις λειτουργίες.

ΑΣΒΕΣΤΙΟ

Το ασβέστιο είναι απαραίτητο συστατικό για τα οστά και τα δόντια, τη λειτουργία της καρδιάς, των μυών και του εγκεφάλου. Συντελεί στην πήξη του αίματος και στην ορμονική λειτουργία, ενώ χωρίς το ασβέστιο μειώνεται σημαντικά η άμυνα του οργανισμού στα διάφορα μικρόβια και ιούς. Οι διαταραχές του ασβεστίου του αίματος μπορούν να προκαλέσουν αδυναμία, κακή λειτουργία της καρδιάς, συνεχή υπνηλία, δυσκοιλιότητα και άλλες πιο σπάνιες καταστάσεις.

ΜΑΓΝΗΣΙΟ

Το μαγνήσιο είναι το τέταρτο αφθονότερο μεταλλικό στοιχείο στο σώμα και είναι σημαντικό για την καλή υγεία. Περίπου το 50% του συνολικού μαγνησίου του σώματος βρίσκεται στα κόκκαλα. Το άλλο μισό βρίσκεται κυρίως μέσα στα κύτταρα των ιστών και των οργάνων. Μόνο το 1% του μαγνησίου βρίσκεται στο αίμα, αλλά το σώμα εργάζεται πολύ σκληρά να κρατήσει τα επίπεδα μαγνησίου του αίματος σταθερά. Το μαγνήσιο απαιτείται για περισσότερες από 300 βιοχημικές αντιδράσεις στο σώμα.

ΚΑΛΙΟ

Το κάλιο είναι το κύριο ενδοκυτταρικό κατιόν και είναι απαραίτητο για τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού. Η βασική λειτουργία του καλίου είναι η ρύθμιση της κυτταρικής λειτουργίας, διατηρώντας σταθερό το ηλεκτρικό φορτίο των κυτταρικών μεμβρανών. Επίσης το κάλιο είναι απαραίτητο συστατικό σε πολλές ενζυμικές αντιδράσεις των κυττάρων, στη διατήρηση των επιπέδων των ηλεκτρολυτών στο αίμα και γενικότερα της οξεοβασικής ισορροπίας.

ΝΑΤΡΙΟ

Το νάτριο μαζί με το κάλιο ρυθμίζουν την οσμωτική πίεση στα κύτταρα. Ρυθμίζουν τη διατήρηση της οξεο-βασικής ισορροπίας και τη μεταφορά θρεπτικών στοιχείων στα κύτταρα. Το νάτριο εξασφαλίζει την ισορροπία του οργανισμού σε νερό, διατηρεί την ισορροπία ιόντων στο αίμα. Το υπερβολικό όμως νάτριο ή νερό στο σώμα μπορεί να διαταράξουν την ισορροπία των υγρών και του ΡΗ. Το νάτριο σχετίζεται με τη μυϊκή σύσπαση και τη λειτουργία του μυϊκού συστήματος, καθιστά δυνατές τις μυϊκές συσπάσεις και τις νευρικές αντιδράσεις.

ΦΩΣΦΟΡΟΣ

Ο φώσφορος είναι ένα απαραίτητο μεταλλικό στοιχείο το οποίο απαιτείται από κάθε κύτταρο στο σώμα για να λειτουργήσει σωστά. Περίπου το 1% του σωματικού βάρους αποτελείται από φώσφορο και το 80% που υπάρχει στο σώμα μας βρίσκεται στα κόκαλα και στα δόντια. Το άλλο 20% βρίσκεται στους μαλακούς ιστούς, στα όργανα και σε κάθε κύτταρο. Είναι απαραίτητος για τη σωστή ανάπτυξη των οστών και την ομαλή λειτουργία της καρδιάς, των νεφρών και του νευρικού συστήματος.

ΣΙΔΗΡΟΣ

Ο σίδηρος είναι απαραίτητο μεταλλικό ιχνοστοιχείο. Ο σίδηρος της διατροφής μπορεί να είναι είτε συνδεδεμένος με την αίμη είτε ελεύθερος. Στα ζωικά τρόφιμα, περίπου το 40% του σιδήρου βρίσκεται συνδεδεμένος στην αίμη και το 60% ελεύθερος. Στα φυτικά τρόφιμα όλος ο σίδηρος είναι ελεύθερος. Ο σίδηρος είναι συστατικό της αιμοσφαιρίνης, μυοσφαιρίνης και πολλών άλλων ενζύμων με μεγάλη ποικιλία μεταβολικών λειτουργιών, όπως η μεταφορά και αποθήκευση οξυγόνου, η αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων, η σύνθεση του DNA και ο μεταβολισμός των κατεχολαμινών.

ΧΑΛΚΟΣ

Ο χαλκός είναι ένα απαραίτητο ιχνοστοιχείο για τους ανθρώπους και τα ζώα. Η περιεκτικότητα των ιστών σε χαλκό ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία. Σε μεγαλύτερη συγκέντρωση βρίσκεται στο ήπαρ και σε μικρότερες ποσότητες στον εγκέφαλο, στην καρδιά, στα νεφρά και στο σπλήνα. Ο χαλκός είναι ένα κρίσιμο λειτουργικό συστατικό διάφορων απαραίτητων ενζύμων, που είναι γνωστά ως χαλκοένζυμα για : Ενεργειακή παραγωγή, Σχηματισμό συνδετικού ιστού, Μεταβολισμό σιδήρου, Κεντρικό νευρικό σύστημα, Ρύθμιση της έκφρασης των γονιδίων, Αντιοξειδωτική Δράση.

ΧΡΩΜΙΟ

Το χρώμιο είναι ένα σημαντικό ιχνοστοιχείο, το οποίο ενισχύει τη δράση της ινσουλίνης και επηρεάζει τον μεταβολισμό των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων. Έχει αναφερθεί ότι το χρώμιο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως συμπλήρωμα για την απώλεια βάρους, καθώς και για τη βελτίωση του ελέγχου του σακχάρου στο αίμα σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Η βιολογική σημασία του χρωμίου ήρθε στο φως στα τέλη της δεκαετίας του ’50, όταν ανακαλύφθηκε ότι η μαγιά της μπύρας μπορεί να αποτρέψει τη, σχετιζόμενη με την ηλικία, μείωση της ικανότητας διατήρησης φυσιολογικών επίπεδων γλυκόζης στο αίμα ποντικιών.

ΧΛΩΡΙΟ

Το χλώριο είναι ένα στοιχείο που δεν υπάρχει ελεύθερο στη φύση. Η πιο κοινή μορφή που το βρίσκουμε είναι το χλωριούχο νάτριο (αλάτι). Μια από τις βασικές του χρήσεις είναι σαν απολυμαντικό του πόσιμου νερού. Το χλώριο παίρνει μέρος στη ρύθμιση της οσμωτικής πίεσης και στη διατήρηση της οξεο-βασικής ισορροπίας. Ακόμη το χλώριο είναι απαραίτητο για την παραγωγή υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι. 

ΜΑΓΓΑΝΙΟ

Το μαγγάνιο (Mn) αποτελεί ένα από τα ιχνοστοιχεία που βρίσκονται σε μικρές ποσότητες στους ζωικούς ιστούς. Ένας υγιής ενήλικας γύρω στα 70kg περιέχει περίπου 10-20mg μαγγανίου. Το μαγγάνιο που βρίσκεται στο ανθρώπινο σώμα περιέχεται κυρίως σε ιστούς που έχουν πολλά μιτοχόνδρια. Είναι συστατικό πολλών ενζύμων και επομένως συμμετέχει σε πολλές μεταβολικές αντιδράσεις. 

ΙΩΔΙΟ

Το ιώδιο ανήκει στην κατηγορία των μετάλλων και στην υποκατηγορία των ιχνοστοιχείων, είναι δηλαδή από τα συστατικά που βρίσκονται σε πολύ μικρή συγκέντρωση στο σώμα μας. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι ο ρόλος τους στην λειτουργία του οργανισμού δεν είναι σημαντικός. 

ΘΕΙΟ

Το θείο αποτελεί τμήμα των θειούχων αμινοξέων (κυστίνη, κυστεΐνη, μεθειονίνη) και δύο βιταμινών (θειαμίνη, βιοτίνη). Ακόμη αποτελεί συστατικό της κερατίνης, δηλαδή της σκληρής πρωτεϊνικής ουσίας του δέρματος, των τριχών και των νυχιών. Ακόμη είναι απαραίτητο για τη σύνθεση του κολλαγόνου. 

ΦΘΟΡΙΟ

Το φθόριο εμφανίζεται φυσικά στο φλοιό της γης, στο νερό και τα τρόφιμα ως αρνητικά φορτισμένο ιόν, φθορίδιο. Το φθορίδιο θεωρείται ότι είναι ένα ιχνοστοιχείο επειδή μόνο μικρά ποσά είναι παρόντα στο σώμα (περίπου 2,6 γραμμάρια στους ενηλίκους), και επειδή η καθημερινή απαίτηση για την οδοντική υγεία είναι μόνο μερικά χιλιοστόγραμμα ημερησίως.

ΣΕΛΗΝΙΟ

Το σελήνιο, που πλέον θεωρείται βασικό ιχνοστοιχείο για τους ανθρώπους και τα ζώα, βρίσκεται σε άνισες ποσότητες στα διάφορα σημεία της γήινης επιφάνειας.

Η τοξικότητα του σεληνίου έχει σημειωθεί σε περιοχές όπου η περιεκτικότητά του στο έδαφος είναι υψηλή, αλλά η έλλειψη σεληνίου αποτελεί ένα πιο ευρέως διαδεδομένο πρόβλημα, το οποίο συμβάλλει στη στειρότητα, σε καρδιακά προβλήματα, παθήσεις των οφθαλμών και πρόωρη γήρανση.

ΓΕΡΜΑΝΙΟ

ΓΕΡΜΑΝΙΟ : Γερό «χαρτί» στη μάχη ενάντια στον καρκίνο.
Το Γερμάνιο έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις μεγαλύτερες νέες εξελίξεις στην διατροφική αντιμετώπιση του καρκίνου.

Στην ανόργανη μορφή του γερμάνιο δεν έχει θρεπτικά οφέλη, αν και είναι ένας αποτελεσματικός ημιαγωγός, ή μια ουσία που είναι καλή για τη μεταφορά ηλεκτρονίων. Το ανόργανο γερμάνιο σχετίζεται με το πυρίτιο και χρησιμοποιείται στη βιομηχανία ηλεκτρονικών ειδών για να κάνει τα τσιπ υπολογιστών. 

ΒΑΝΑΔΙΟ

Το βανάδιο χρειάζεται για τον κυτταρικό μεταβολισμό και για τον σχηματισμό των οστών και των δοντιών. Παίζει ρόλο στην ανάπτυξη και στην αναπαραγωγή. Το βανάδιο έχει φανεί ότι έχει την ικανότητα να βελτιώνει την αξιοποίηση της ινσουλίνης, έχοντας βελτιωμένη ανοχή στη γλυκόζη.

ΠΥΡΙΤΙΟ

Το πυρίτιο (silicon) είναι το δεύτερο πιο άφθονο στοιχείο στον πλανήτη (το οξυγόνο είναι το πρώτο). Είναι απαραίτητο για τον σχηματισμό του κολλαγόνου για τα οστά και τους συνδετικούς ιστούς, για υγιή νύχια, δέρμα και μαλλιά, και για την απορρόφηση ασβεστίου στα πρώτα στάδια του σχηματισμού των οστών. 

ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ

Ο ψευδάργυρος είναι πανταχού παρόν στο σώμα μας. Όντας απαραίτητος για κύριες λειτουργίες, όπως η πέψη, η αναπαραγωγή και η ανάπτυξη, ο ψευδάργυρος σχετίζεται με την απόδοση πολλών συστημάτων του σώματος. Ο ψευδάργυρος βρίσκεται σε όλα τα φυτικά και ζωικά κύτταρα. Η απαίτηση ψευδαργύρου για τη σύνθεση του DNA (γενετικό υλικό) και των νέων ιστών, τον καθιστούν ζωτικής σημασίας στοιχείο για την ομαλή αύξηση και ανάπτυξη στην παιδική ηλικία. 

ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΩΜΕΓΑ-3

Ερευνητές επιβεβαιώνουν οτι τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα βοηθούν στην πρόληψη των χρόνιων φλεγμονωδών νόσων.

Η συστημική φλεγμονή είναι ένας πρωταρχικός παράγοντας στην ανάπτυξη και την πρόοδο πολλών χρόνιων νόσων που κυμαίνονται από καρδιακή νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο, ως διαβήτη, άνοια, και καρκίνο. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα ότι ο κίνδυνος από τους αυτές τις νόσους έχει αυξηθεί δραματικά, καθώς οι ασθένειες που προκαλούν οι χημικοί αγγελιοφόροι συνεχώς κυκλοφορούν σε όλο το σώμα, ως αποτέλεσμα των χαμηλών επιπέδων φλεγμονής.